Galatehea nieuwjaarswandeling 6 januari 2013.

Een locatie om te gaan eten was al snel gevonden, bij Spalink hadden ze namelijk reuze schnitzels voor een betaalbare prijs.
De EC heeft haar uiterste best gedaan om een gids te versieren maar het ging of boven de begroting of het ging op het laatste moment niet door. Wie kon er dan een wandeling uitzetten en een beetje begeleiden.

Na wat speurwerk binnen de eigen gelederen kwam de EC uit bij Karel die het gebied rond de Engbertsdijksvenen goed kent en er wel een wandeling uit wilde zetten. Vertrouwend op de kennis van Karel werd de wandeling vooraf verkend. De EC was hier zeer te spreken over, en de taken konden verder verdeeld worden.

Op zondag 6 januari 2013 verzamelden zich op de parkeerplaats  aan de Oude Hoeveweg 138 bij de Engbertsdijksvenen,  20 Galatheanen om aan de wandeling te beginnen. Het is bijna een historisch moment in de geschiedenis van Galathea, iedereen was ruim op tijd aanwezig.

Na een korte uitleg van Karel werden de eerste schreden op het, in het begin, nogal modderige pad gezet. De wandeling voerde ons door werkelijk een schitterend stukje natuur. Waarbij onze “local” gids ons er nog even op wees, dat je op een bepaalde plek in het veen, onder de waterspiegel loopt. Het verder goed te belopen pad slingerde prachtig door het veengebied, waar nog duidelijk te zien was waar vroeger de ondiepe turfschepen langs voeren. 
Volgens mij moeten we echter nog een keer terug om alle deelnemers toch nog te laten genieten van deze tocht want de meesten waren drukker met het kletsen over van alles en nog wat, zonder ook maar even op de omgeving acht te slaan.
Naast mij zit op dit moment zo iemand die op de foto’s meer heeft gezien dan tijdens de hele tocht.

Met een drie kwartier waren we bij de ravitaillering post die Jan weer leuk ingericht had.
Na een aantal koppen koffie of thee, al dan niet met een lekker koekje, werd de wandeling vervolgd. Onze groep kwam nog langs een aantal leuke bezienswaardigheden.

Groene stroom uit de boom ( zie foto ) en ´n ooievaars nest en niet te vergeten de leuke prieeltjes die langs het kanaal staan.

Weer aangekomen bij de parkeerplaats was de eerste zorg dat de schoenen er een beetje fatsoenlijk uitzagen ( of andere schoenen aantrekken ) om dan van hieruit onze weg naar Spalink te vervolgen.
Hier bleek weer eens dat er niet alleen verschillende wegen naar Rome leiden maar ook naar Spalink. Van drie verschillende kanten kwamen de auto’s bij Spalink aan. Binnen was het een gezellige en drukke bedoening. De ontvangst was zeer hartelijk, met eerst een rondleiding door de hele kroeg. Het meisje vroeg dan ook aan Jan wanneer we gingen wandelen en hoe laat of we dan wilden eten.
Het wandelen zit er al op zei Jan, die haar snel uit de droom hielp. We willen even wat drinken en dan kun je de bestelling wel opnemen. Haar gezicht was 1 groot vraagteken.
Dus u…, ja en doe nou maar eerst wat te drinken.

Het eten werd keurig op tijd geserveerd en het zag er zeer goed uit. Wat nog belangrijker was, het smaakte geweldig en sommige recepten werden opgediend met al lang vergeten kruiden. 
Kortom een onvergetelijke tocht met uitstekende maaltijd aan het eind.

EC en anderen nog bedankt voor jullie inzet bij de organisatie.

Vriendelijke groet,

Nico

Oudejaarsduik 31 december 2012

Oliebollen…. oliebollen…. oliebollen.

Terwijl ik in de pan chocolademelk sta te roeren hamert het door mijn hoofd.

De oliebollen niet wéér vergeten!!!
Vóór 10 uur willen we bij Bussloo zijn, waar de EC de oudejaarsduik heeft gepland en waar ik de duikleider mag zijn.
9 Duikers hebben zich opgegeven om de allerlaatste duik van 2012 te maken.
Het huisje aan de waterkant lijkt ons een goed onderkomen voor de afterduik en dus slepen we een tafel en stoel en zelfs een kachel en jawel, de tas met oliebollen en de chocolademelk en de zuurstofkoffer naar de overkapping van het huisje.
De buddy-indeling is snel gemaakt en Jan geeft nog even een kleine briefing.
Rond half 11 ligt iedereen in het water. Het zicht is goed en hier en daar wordt er een enkele baars gespot. Rond kwart over 11 komt bijna iedereen gelijk weer boven.
Vlug naar de parkeerplaats om weer om te kleden.

Michel is de enige duiker in een natpak (bikkel) en verdwijnt in de kleedruimte van het huisje, waar hij uit de wind staat.
Als iedereen z’n dagelijkse kloffie weer aan heeft, verzamelen we ons onder de overkapping, waar Jan ondertussen de kachel heeft aangestoken.
De oliebollen komen op tafel en de chocolademelk wordt ingeschonken, waaraan Arjan nog even een hartversterkertje toevoegt.

Het afgelopen jaar wordt nog eens besproken, waarna iedereen naar huis vertrekt om zich voor te bereiden op de jaarwisseling.

Namens de EC een héél goed 2013 met heel veel mooie duiken.