Zaterdag 20 september Nachtduik Lingen

Jammer, veel regen, wind en onweer op 20 september, de dag van onze jaarlijkse Nacht-Wrapduik in Lingen.
Om alvast een duik voor het donker te maken, waren we er al om 17.00 uur. Helaas konden we door het onweer niet duiken. Dan maar wachten in het restaurant.
Om 19.30 uur kwamen Michel en Marloes.  Michel met zijn nieuwe camera, die hij tijdens de nachtduik wou uitproberen. Het resultaat zie je op de bijgaande foto’s.
Ondertussen was de onweer overgetrokken en was de rest ook gearriveerd. Na de indeling ging iedereen op zoek naar de palingen en baarzen.

Foto’s Michel Wisse Nijssen

Karel dook niet, maar kwam wel even kijken en natuurlijk om mee te gaan naar onze Turkse duikvriend in Neuenhaus, waar de wrap weer heerlijk smaakte in zijn netjes verbouwde wrapzaak.

Jan Westerink

 

De poort van de Leemslagenplas ( LSP ) was op tijd versierd. Onze bezoekers konden op deze manier de ingang tot het duikfestijn niet missen.

Enthousiastelingen van onze vereniging waren er al om negen uur.
De leden van de evenementen commissie waren op tijd aanwezig om de gast duikers te ontvangen voor hun eerste duik om 11.00 uur.
De post voor de duikleider was ingericht en de info- en eettafel met de worsten stand stond klaar.
De gasten Uit Lobith, Zwolle, Haaksbergen, Nijverdal etc. konden zich een beetje oriënteren op de plattegronden van de LSP die opgehangen waren om zoveel mogelijk van het onderwater parcours van OWSV Galathea te zien.
In tegenstelling tot de voorspellingen hadden we de hele dag stralend mooi weer en konden we in totaal 62 bezoekers verwelkomen.

Op onze Open Duik Dag waren er twee intro duiken gepland. Judith had een afspraak met Jan. Ze was zo enthousiast na afloop dat ze gelijk lid is geworden. Lucas had met Karel afgesproken om op deze dag zijn eerste buitenduik te maken. Dit is hem goed bevallen!
In totaal gingen er 23 buddyparen het water in. Om één uur werden de eerste worstjes van onze Keurslager Dirk Jaap Otten geserveerd.  De duikers lieten zich deze lekkernij na afloop van de duik goed smaken.


Het was opvallend hoe tevreden onze gastduikers waren over ”onze” duikplas, terwijl de leden van Galathea het zicht over het algemeen niet zo goed vinden.
Al met al werd er tot 14.30 uur gedoken. Eén buddypaar ging nog voor een tweede duik. De meesten bezoekers bleven nog lang na om elkaar bij te praten over de verschillende duikstekken die een ieder de afgelopen tijd bezocht had.
Het duikfestival van de NOB bleek goed te scoren bij menige deelnemer.
Een groot succes mogen we deze happening toch wel noemen. De Open Dag had in ieder geval als resultaat dat we 1 nieuw lid konden inschrijven, 1 bezoeker bij Karel een intro duik regelde in het zwembad en een aantal bezoekers er over nadenken lid te worden van onze vereniging.

Vriendelijke groet,

Namens de EC,
Nico Zoetebier.

Zaterdag 20 september Nachtduik Lingen

Jammer, veel regen, wind en onweer op 20 september, de dag van onze jaarlijkse Nacht-Wrapduik in Lingen.
Om alvast een duik voor het donker te maken, waren we er al om 17.00 uur. Helaas konden we door het onweer niet duiken. Dan maar wachten in het restaurant.
Om 19.30 uur kwamen Michel en Marloes.  Michel met zijn nieuwe camera, die hij tijdens de nachtduik wou uitproberen. Het resultaat zie je op de bijgaande foto’s.
Ondertussen was de onweer overgetrokken en was de rest ook gearriveerd. Na de indeling ging iedereen op zoek naar de palingen en baarzen.

Foto’s Michel Wisse Nijssen

Karel dook niet, maar kwam wel even kijken en natuurlijk om mee te gaan naar onze Turkse duikvriend in Neuenhaus, waar de wrap weer heerlijk smaakte in zijn netjes verbouwde wrapzaak.

Jan Westerink

 

Zaterdag 6 september 2014 was het weer tijd om de handen uit de mouwen te steken voor de vereniging. De EC had voor de tweede maal een fruit plukdag georganiseerd. Omdat het fruitseizoen uitstekend van start ging met veel regen en later in de zomer veel warmte was het oogsten al ruim twee weken vroeger dan afgelopen jaar. Het was dus kort dag vanaf het bekend worden van de plukdatum en de plukdag zelf. Uiteindelijk hebben 14 leden zich opgegeven om deze dag het geld voor de vereniging te gaan verdienen, wat minder dan gehoopt maar gezien het korte tijdsbestek toch nog zeker de moeite waard.

Zaterdag dus vroeg opstaan en na het ontbijt met twee andere auto’s richting Veessen. De weersverwachting was vrij goed al zaten we op de heenweg in een dichte mist. Al snel bereikten we het pontje om de IJssel over te steken en daarvandaan is het nog slechts een paar minuten. Al me al arriveerden we net een paar minuten over 8:00 uur dus de leden die er het eerst waren zaten al in de boomgaard voor wat plukinstructie. Na een kop koffie konden ook wij aan de slag. Iets mee onderwaterhockeyers dan duikers en met wat overige familieleden van de bedrijfsleider en nog twee Poolse dames waren we met ruim 20 man/vrouw. De mensen werden verdeeld over de treintjes en plukmachines. Plukmachines plukken echter niet zelf maar hebben een bakkensysteem en een soort bovenverdieping vanwaar je de toppen leeg kunt plukken. Met 3 man en Danielle begonnen we aan de pluk. Joris was de enige in onze groep die nog nooit had geplukt maar die kreeg al snel de slag te pakken en zo hadden we bij de koffie al de eerste 2 bakken vol. Wij plukten aan twee zijden van de boomgaard zodat onze buren aan de linkerzijde al snel uit het zicht verdwenen mede ook omdat ze zelfs veel peren aan ‘hun zijde’ aan ons overlieten, wij mochten als laatsten geen peer missen en de volledige bomen kaal plukken. Rond de middag hadden we 5 bakken vol en was het tijd voor de lunch. Het was inmiddels heerlijk plukweer en buiten genoten we van de boterhammen, rabarbertaart (met dank aan Wouter!) en heerlijke groentesoep. In de middag ging iedereen vrolijk door en ook omdat het merendeel van de leden al ‘plukervaring’ had schoot het ook goed op. Teuny, die zorgde voor de aan- en afvoer van de bakken kon het maar amper bijhouden. Net na de theepauze dreigde de zon echt door te breken maar gelukkig bleek de bewolking dik genoeg, het was anders echt te warm geworden. Het plan was om tot 17:00uur door te plukken en dat was het dan ook al voor je er erg in had. Inmiddels was de thee verwisseld voor een welverdiend ijskoud kratje pils en dat lieten de meesten zich wel smaken. Ondertussen kreeg de gehele plukploeg de complimenten van Teuny namens de eigenaar. Er stonden al 35 bakken op het erf en samen met de halve bakken die nog in de boomgaard stonden hebben we deze dag zeker 40 bakken peren geplukt!! Al met al een groot succes en nu even afwachten wat het financiële voordeel voor onze vereniging is. Toch wil ik hier nog een kleine oproep plaatsen voor een eventuele komende editie van deze dag, geef je dan met zoveel mogelijk op en vraag ondertussen aan leden die al eens geplukt hebben hoe leuk deze dag is!

Leden die deze editie geplukt hebben in ieder geval hartelijk dank voor je inzet!!

Martin Teernstra

Zaterdag 6 september 2014 was het weer tijd om de handen uit de mouwen te steken voor de vereniging. De EC had voor de tweede maal een fruit plukdag georganiseerd. Omdat het fruitseizoen uitstekend van start ging met veel regen en later in de zomer veel warmte was het oogsten al ruim twee weken vroeger dan afgelopen jaar. Het was dus kort dag vanaf het bekend worden van de plukdatum en de plukdag zelf. Uiteindelijk hebben 14 leden zich opgegeven om deze dag het geld voor de vereniging te gaan verdienen, wat minder dan gehoopt maar gezien het korte tijdsbestek toch nog zeker de moeite waard.

Zaterdag dus vroeg opstaan en na het ontbijt met twee andere auto’s richting Veessen. De weersverwachting was vrij goed al zaten we op de heenweg in een dichte mist. Al snel bereikten we het pontje om de IJssel over te steken en daarvandaan is het nog slechts een paar minuten. Al me al arriveerden we net een paar minuten over 8:00 uur dus de leden die er het eerst waren zaten al in de boomgaard voor wat plukinstructie. Na een kop koffie konden ook wij aan de slag. Iets mee onderwaterhockeyers dan duikers en met wat overige familieleden van de bedrijfsleider en nog twee Poolse dames waren we met ruim 20 man/vrouw. De mensen werden verdeeld over de treintjes en plukmachines. Plukmachines plukken echter niet zelf maar hebben een bakkensysteem en een soort bovenverdieping vanwaar je de toppen leeg kunt plukken. Met 3 man en Danielle begonnen we aan de pluk. Joris was de enige in onze groep die nog nooit had geplukt maar die kreeg al snel de slag te pakken en zo hadden we bij de koffie al de eerste 2 bakken vol. Wij plukten aan twee zijden van de boomgaard zodat onze buren aan de linkerzijde al snel uit het zicht verdwenen mede ook omdat ze zelfs veel peren aan ‘hun zijde’ aan ons overlieten, wij mochten als laatsten geen peer missen en de volledige bomen kaal plukken. Rond de middag hadden we 5 bakken vol en was het tijd voor de lunch. Het was inmiddels heerlijk plukweer en buiten genoten we van de boterhammen, rabarbertaart (met dank aan Wouter!) en heerlijke groentesoep. In de middag ging iedereen vrolijk door en ook omdat het merendeel van de leden al ‘plukervaring’ had schoot het ook goed op. Teuny, die zorgde voor de aan- en afvoer van de bakken kon het maar amper bijhouden. Net na de theepauze dreigde de zon echt door te breken maar gelukkig bleek de bewolking dik genoeg, het was anders echt te warm geworden. Het plan was om tot 17:00uur door te plukken en dat was het dan ook al voor je er erg in had. Inmiddels was de thee verwisseld voor een welverdiend ijskoud kratje pils en dat lieten de meesten zich wel smaken. Ondertussen kreeg de gehele plukploeg de complimenten van Teuny namens de eigenaar. Er stonden al 35 bakken op het erf en samen met de halve bakken die nog in de boomgaard stonden hebben we deze dag zeker 40 bakken peren geplukt!! Al met al een groot succes en nu even afwachten wat het financiële voordeel voor onze vereniging is. Toch wil ik hier nog een kleine oproep plaatsen voor een eventuele komende editie van deze dag, geef je dan met zoveel mogelijk op en vraag ondertussen aan leden die al eens geplukt hebben hoe leuk deze dag is!

Leden die deze editie geplukt hebben in ieder geval hartelijk dank voor je inzet!!

Martin Teernstra

Om 16.30 uur waren er 14 volwassenen en 5 kinderen aanwezig in het clubgebouw voor de jaarlijkse BBQ.  De bijbehorende activiteit is dit jaar gecanceled. Er hadden zich niet voldoende mensen opgegeven voor het vlotbouwen en vlotvaren. Van de zeven personen , die zich opgegeven hadden waren er zes op de BQ. Zij hadden graag wel graag het vlotbouwen/varen meegemaakt. Wat wil je ook. Het waren actievelingen van de OWH-club en drie sportieve duikers.

De aanwezigen hebben genoten van de producten , die Dirk Jaap weer had klaargemaakt. Onder het genot van de nodige drankjes is nagenoeg alles opgemaakt.


Er waren felle regenbuien, maar op het moment dat de BBQ aanging was het droog en het regende pas weer toen alles op was.
Na de laatste bui is er nog gevoetbald en tegen half negen ging de deur van het clubhuis weer op slot. Daarmee was ook deze BBQ weer teneinde.

 

 

Om 16.30 uur waren er 14 volwassenen en 5 kinderen aanwezig in het clubgebouw voor de jaarlijkse BBQ.  De bijbehorende activiteit is dit jaar gecanceled. Er hadden zich niet voldoende mensen opgegeven voor het vlotbouwen en vlotvaren. Van de zeven personen , die zich opgegeven hadden waren er zes op de BQ. Zij hadden graag wel graag het vlotbouwen/varen meegemaakt. Wat wil je ook. Het waren actievelingen van de OWH-club en drie sportieve duikers.

De aanwezigen hebben genoten van de producten , die Dirk Jaap weer had klaargemaakt. Onder het genot van de nodige drankjes is nagenoeg alles opgemaakt.


Er waren felle regenbuien, maar op het moment dat de BBQ aanging was het droog en het regende pas weer toen alles op was.
Na de laatste bui is er nog gevoetbald en tegen half negen ging de deur van het clubhuis weer op slot. Daarmee was ook deze BBQ weer teneinde.

 

 

Duiken in Naturgart Ibbenbüren 1 juni 2014.

Op zondag 1 juni is het eindelijk zover. Er kan gedoken worden in Ibbenbüren. Na een grondige renovatie, zijn wij benieuwd of het zicht inderdaad veel beter is geworden. Bij navraag wordt ons een zicht gegarandeerd van minimaal 5 meter. Op deze mooie zonnige dag treffen de 11 deelnemers elkaar in de kantine van het duikcentrum.


Na een korte briefing trekken we onze duikspullen aan en gaan de buddy paren het water in. Voor de zekerheid heeft de begeleider van het duikcentrum ons een geplastificeerde plattegrond meegegeven. Na het te water gaan blijkt al gauw dat je deze beter achter jouw  jacket of in je zak kunt laten zitten want zo denderend is het zicht niet.
In de nauwe grotten is het beter om met 1 uitgestoken hand voor je te duiken anders kon je je hoofd wel eens lelijk stoten. Als het laatste buddy paar te water gaat komt de familie van den Berg al weer uit het water, ze houden het voor gezien, hebben niets gezien.


De andere deelnemers zijn vast besloten om toch wat van de grote steuren te spotten. Wat niet moeilijk blijkt te zijn want ze schuren gewoon langs je heen of duwen je een beetje aan de kant. Tijdens de eerste pauze wordt de zelf meegebrachte lunch genuttigd en de ervaringen uitgewisseld:
“Hebben jullie die hele grote ook gezien?  Wat een joekel  zeg.”  Was wel even schrikken toen de eerste langs me heen schoof! Al met al bijzondere gebeurtenissen in de openlucht vijver van de Naturgart die een maximum diepte heeft van 7 meter. De deelnemers die gebleven zijn hadden eindelijk eens een keer ruim de tijd om met elkaar te kletsen.
Aangezien we een dagkaart hadden hebben we meerdere duiken gemaakt om toch maar zoveel mogelijk te zien van al het fraais dat daar onder water te zien is. De tempel, de afgezonken boot, de grotten.


Tijdens het voeren kwam er een hele school steuren in de richting van Arjan en Haico, zoiets hadden ze nog niet eerder meegemaakt. Al met al een zeer gezellige dag. Het zicht was dan wel niet om over naar huis te schrijven, maar zoals Karel zei: volgende keer beter.

Na het duiken kon je overigens ook de prachtige tuinen kunt bewonderen. Je kunt genieten van de mooiste orchideeën en de schitterend aan gelegde oevers met verschillende planten.
Een ieder vond het een leuke ervaring en wij zijn zeker van plan om er nog een keer naartoe te gaan.

Duiken in Naturgart Ibbenbüren 1 juni 2014.

Op zondag 1 juni is het eindelijk zover. Er kan gedoken worden in Ibbenbüren. Na een grondige renovatie, zijn wij benieuwd of het zicht inderdaad veel beter is geworden. Bij navraag wordt ons een zicht gegarandeerd van minimaal 5 meter. Op deze mooie zonnige dag treffen de 11 deelnemers elkaar in de kantine van het duikcentrum.


Na een korte briefing trekken we onze duikspullen aan en gaan de buddy paren het water in. Voor de zekerheid heeft de begeleider van het duikcentrum ons een geplastificeerde plattegrond meegegeven. Na het te water gaan blijkt al gauw dat je deze beter achter jouw  jacket of in je zak kunt laten zitten want zo denderend is het zicht niet.
In de nauwe grotten is het beter om met 1 uitgestoken hand voor je te duiken anders kon je je hoofd wel eens lelijk stoten. Als het laatste buddy paar te water gaat komt de familie van den Berg al weer uit het water, ze houden het voor gezien, hebben niets gezien.


De andere deelnemers zijn vast besloten om toch wat van de grote steuren te spotten. Wat niet moeilijk blijkt te zijn want ze schuren gewoon langs je heen of duwen je een beetje aan de kant. Tijdens de eerste pauze wordt de zelf meegebrachte lunch genuttigd en de ervaringen uitgewisseld:
“Hebben jullie die hele grote ook gezien?  Wat een joekel  zeg.”  Was wel even schrikken toen de eerste langs me heen schoof! Al met al bijzondere gebeurtenissen in de openlucht vijver van de Naturgart die een maximum diepte heeft van 7 meter. De deelnemers die gebleven zijn hadden eindelijk eens een keer ruim de tijd om met elkaar te kletsen.
Aangezien we een dagkaart hadden hebben we meerdere duiken gemaakt om toch maar zoveel mogelijk te zien van al het fraais dat daar onder water te zien is. De tempel, de afgezonken boot, de grotten.


Tijdens het voeren kwam er een hele school steuren in de richting van Arjan en Haico, zoiets hadden ze nog niet eerder meegemaakt. Al met al een zeer gezellige dag. Het zicht was dan wel niet om over naar huis te schrijven, maar zoals Karel zei: volgende keer beter.

Na het duiken kon je overigens ook de prachtige tuinen kunt bewonderen. Je kunt genieten van de mooiste orchideeën en de schitterend aan gelegde oevers met verschillende planten.
Een ieder vond het een leuke ervaring en wij zijn zeker van plan om er nog een keer naartoe te gaan.

Zijn na het jubileum de groeven merkbaar bij Galathea?

Daarop kan ik volmondig ja antwoorden. Maar, voordat iedereen nu zich teleurgesteld afkeert van deze tekst, lees vooral het hele verhaal en oordeel dan…….

Er is hier geen sprake van leeftijd of aftakelingsverschijnselen (zeker niet bij de groep duikers waar ik het nu over heb), maar van een prachtig weekeinde duiken in de Belgische Ardennen in steengroeven. Dat klinkt al anders, nietwaar? Lees dus toch maar verder.

Voor België liggen nog De Kempervennen. Tijdens het typen van deze tekst, waarschuwt mijn spellingchecker om die te negeren. Dat is ons niet gelukt. Big Mama lonkte naar ons en die verleiding hebben wij niet kunnen weerstaan. Dames, wees gewaarschuwd, want de charmes van Big Mama kan vrijwel geen duikende man weerstaan. Na deze adembenemende duik zijn alle mannelijke duikers in een extase die zijn weerga niet kent!

Harry heeft echter een strakke planning gemaakt. De planning van deze duiktrip heeft hem nachtenlang wakker gehouden (hulde Harry, je zag er de eerste dag nog best fit uit). Om hem niet teleur te stellen,  rukken wij ons los uit de bekoring en nemen afscheid.  Een laatste trieste blik bij het vertrekken van zoveel aantrekkelijke mannelijke duikers (sorry dames, jullie waren even uit beeld) werpt Big Mama ons na als wij weer richting auto’s vertrekken.

Vervolgens rijden we verder. Op de wegaanduidingen zien we linksaf Wierde (niet alleen tukkers slikken de n blijkbaar in) en rechtsaf America aangeduid. Na veel papier, steen, schaar en knobelen, besluiten Harry en ik om dan eensgezind de gulden middenweg te kiezen en rechtuit te gaan. Het netto effect is dat we ergens in België belanden in het plaatsje Blaimont. Blijkbaar zijn we niet de enigen die deze keuze gemaakt hebben. Daar komen we Jan W., Paul B., Michel W, Marloes B, Gerrit en Gerry ter H, Michel en Larissa B. tegen en vervolgen gezamenlijk het weekeinde wat in een heel prettige sfeer is verlopen.

‘s Avonds een majestueuze barbekoe. Zaterdag een fameus ontbijt. We kunnen er weer helemaal tegenaan. Marloes spreekt de volgende ochtend haar verwondering uit dat ons houten verblijf ongeschonden uit de strijd is gekomen. Ondertussen is de luchtvochtigheid nog steeds vloeibaar aanwezig. Ondanks dat het hele weekeinde boven en onder water het droogpak een uitkomst biedt, kan ons weekeinde niet stuk. We vertrekken richting Barrage de l’eau d’heure en vragen ons af (vanwege de overvloedige regenval) waar het bij ons mis is gegaan dat wij hier aan de waterkant staan? In dit stuwmeer zi…. oeps verkeerde foto … ervaren we de eerste fraaie momenten in België.

Onze tweede duik is in Carrière de la Croisette.

Wij kijken vragend onze gids aan. We zouden toch in steengroeves duiken? Onze gids, Harry, weet ons gelukkig op het juiste spoor te zetten door ons te vertellen dat Carrière een ander woord is voor steengroeve. Verhelderend. Nu begrijp ik ook waarom het op mijn werk zo ploeteren is, waar mijn baas steeds maar mij toeriep “werk aan je carrière man”. Wil je uitleg over de plattegrond, dan verwijs ik daarvoor graag naar onze gids. Mij is alleen maar opgevallen dat de wanden prachtige rode met witte tinten natuursteen zijn. De talrijke grote karpers bevestigen mijn verhaal en kussen mijn duikhandschoen en bril. Genieten op en top in een moment om alles om je heen te vergeten.

Na deze geestelijke en lichamelijke arbeid en de restanten van overvloedige barbekoe van de vorige dag, aangevuld met restanten van de supermarkt, volgt een goede nachtrust. Wederom roemen wij de kwaliteit van ons houten verblijf, dat stand houdt.

Mooier kon het niet worden… of toch wel? ‘s Ochtends een sprankje zon, wat ons enthousiast op pad laat gaan naar ons volgende doel.  Carrière de Roche Fontaine. Harry vertelt dat de in het Frans voor meervoud staat. Waarom zie ik dan maar één groeve? Zo’n domme vraag had ik beter niet kunnen stellen. Ik beloof beter mijn best te doen en dat doet de regen ook. Jan baalt wel dat de waterstand wel 5 meter lager is dan vorige keer. Nu gaat zijn persoonlijke doelstelling voor zijn duikdiepte weer hevig naar de @^$#@%. Desondanks blijft hij dapper grappen maken. Hulde Jan, voor zoveel positieve inzet voor de vereniging. Je verdient een lintje daarvoor. Ook deze groeve weer prachtige wanden en wat beschaafd leven.

Afsluitend bezoeken wij de groeve in Vodelee. Steuren, karper, een snoek, een mooie duik. Dankbaar keren wij huiswaarts. Voor dit onvergetelijke weekeinde danken wij de evenementencommissie, maar ook zeker de Franstalige Belgen die onvermoeibaar hun best bleven doen om ons arme Hollandse zielen ter woord te staan in onze moerstaal. Een persoon, ik zal mijzelf niet met name noemen, poogde onbeholpen in het Frans te antwoorden, waar ik door deze edele Belg in het Nederlands werd aangesproken. Met het schaamrood op de kaken, wat de kleur van de steen in de groeve benaderde, vertrokken wij voldaan huiswaarts.

 

Gerrit ter Hoek maakte een mooie filmpje over het duikweekend in Belgie.

Hier zijn de Foto’s te vinden van Harry Brummelhuis.