Galathea weekend 25-27 september 2015
De voorspellingen vooraf waren goed. Het zou een zonnig weekend worden. Dus aan het weer kon het niet liggen.
En inderdaad gedurende ons hele duikweekend scheen de zon volop. Het omkleden bij de duikstekken was dan ook geen probleem.
De vroege vogels van Galathea huisje 2 waren al om 12.00 uur bij de haven van ’t Koepeltje aanwezig om daar hun eerste duik te maken. Het zicht was goed en er waren volop planten en dieren te spotten.
De 2e duik was bij De kerkweg in Den Osse. Het was hier wel druk maar eénmaal in het water zijn de 2 buddyparen geen andere duikers tegen gekomen. Wel troffen ze elkaar 1 keer toen Harry op weg was naar zijn zoekgeraakte zee dahlia.
Na deze 2 vroege duiken gingen we met z’n allen op weg naar onze woning op de Brem. De andere huisjes waren inmiddels ook betrokken door de leden van Galathea. Arjan had gebeld dat hij later kwam, hij stond met pech aan zijn camper bij Deventer. We konden ons dus met de liefhebbers voorbereiden op de 1e clubduik van Galathea, de nachtduik bij de haven van ’t Koepeltje. Rond de klok van negen lagen alle buddyparen in het water. Omdat er onderwater net als vorig jaar enorm veel leven te zien was, duurden de duiken meer dan 80 minuten. Het was een sensationele duik. In alle opzichten.
Op het filmpje gemaakt door Harry Brummelhuis krijg je een indruk van wat er zoal te zien was: zeepiola’s direct bij de ingang via het snorkelgebied. Nog meer van deze leuke inktvisjes een eindje verderop. Het is wel even schrikken als je erg gefocust bent op de zeepiola’s en er dan een groet zeekreeft onder je langs kruipt die je niet gezien hebt. De kleine pijlinktvis heeft ook veel indruk gemaakt op de buddyparen.
Een zeer geslaagde nachtduik, dit zouden we vaker moeten doen.
Blijkt bij thuiskomst dat Karel en de zeepiola’s en het eten gemist heeft, de cafetaria bij ’t Koepeltje was om 20.00 uur al gesloten.
Voor wat te eten kon er nog wel gezorgd worden. En Karel sprak met Lars af dat ze zaterdag avond nog een nachtduik gingen maken want hij zou en moest ook die zeepiola’s zien.
Op de zaterdag stond onze eerste duik bij het gemaal van Dreischor gepland. De eersten die daar aankwamen hebben gauw contact opgenomen met de rest van onze groep. De parkeerplaats bij het gemaal was al overvol en de duikers die er toch nog naartoe reden kwamen ook zo weer terug.
Besloten wordt om bij het Frans Kok rif te duiken en daar onze door Arjan en Eric voorbereide lunch te gebruiken. Niet alle buddyparen gingen tegelijkertijd het water in, want 1 onverlaat had zijn jacket buiten gehangen bij het huisje om nog even lekker warm te worden en hem daar laten hangen.
Dit buddypaar kon dus eerst lunchen en daarna met een geleend jacket het water in. De soep en de broodjes smaakten prima en mede dankzij het goede weer, was het toch wel heel relaxt, dat je niet op en neer naar het het huisje moest rijden. Je kon ff lekker wat kletsen over de duik. Ook Theo was zeer tevreden met zijn gedroogde pak maar controleerde nu wel 2 keer of zijn rits wel echt goed dichtzat.
Op naar Den Osse. Hier was het erg druk. Er waren veel verenigingen met kinderen die in opleiding waren ( leeftijd vanaf 10 jaar ). Gevolg veel stof en bijna botsingen. Dat alles mocht hem de pret niet drukken.
Na de duik naar de Brem om ons op te frissen. Yvonne was er al helemaal klaar voor. Dressed to kill.
Om 18.45 uur vertrokken we richting het Spaans Restaurant dat we gereserveerd hadden. Daar aangekomen werd er ons eerst gevraagd wat we te drinken wilden hebben alvorens onze serveerster ons kwam verrassen met de mededeling dat de baas de avond er voor in het ziekenhuis opgenomen was en dat niet al het eten besteld kon worden vanwege de te kleine capaciteit van de keuken.
De Spaanse kippen waren door de baas niet meer op tijd gevangen, want de saté was op. Voor Steven was de teleurstelling sowieso groot want de champignon saus die hij in de gedachten had bij zijn biefstuk was reeds in een eerder stadium geschrapt.
Op Theo’s vraag of hij nu een echt Spaans biertje had wist ze snibbig te antwoorden dat hier alleen maar werkte en geen verstand had van bier. Voor de rest was ze overigens best aardig.
Om een lang verhaal kort te maken de tapa groep bleef. De rest ging op zoek naar een ander restaurant. De Loze Visser: vol. Indoor onbeperkt BBQ: de bbq was stuk. Het wapen van Renesse: wachten aan de bar. Dan maar exclusief een driegangen menu met ijs toe. En dat heeft gesmaakt, Lars was erg in zijn sas met onze restaurant keuze. Voor meer inside info kun je het beste de foto’s bekijken. Voor Karel een prikkelende ervaring om hier wat te bestellen vooral wanner het eten klaar is.
Een zeer opwindende avond die door Lars en Karel afgesloten werd met een nachtduik. De volgende ochtend bleek dat Karel ook bij zijn tweede poging de zeepiola’s gemist heeft. Yvonne kreeg ‘s nachts nog een bekeuring, bij het goed bekijken van de bon bleek het te gaan om een waarschuwing. Gelukkig maar. Dus zet nooit je auto ergens in de berm je krijgt geheid een bon! Lucky Yvonne.
Om 10.00 uur moesten we de huisjes verlaten en ze schoon opleveren. Op naar Zoetersbout voor onze laatste duik van dit mooie weekend. We gingen te water met opkomend tij. Elk buddypaar had zijn eigen planning voor de duik gemaakt.
Lars samen met Karel 1 van de laatste oefeningen voor zijn 2*. Na afloop van de duik de boel opruimen en netjes weer in de auto’s zetten. Daarna hebben we nog genoten van koffie en thee met koeken en reden de meesten richting Twente. Eén buddypaar heeft nog 2 uurtjes lekker genoten van de zon alvorens zij ook vertrokken.
P.S. Door de zoveelste groeispurt van Lars, is zijn semi droogpak alweer te koop.
Het is een Scubapro maat MT. Interesse, bel Yvonne.
